AKÇAKOCA’LI ,BİR OTİZMLİ OĞLU OLAN ANNENİN SESLENİŞİ

Hani bugün 2 Nisan ya DÜNYA OTİZM GÜNÜ.. Herkes artık bunu biliyor… Güya herkes FARKıNDA…. öyle bir toplumda yaşıyoruz ki bizim kimse farkında bile değil sadece farkında olduklarını söyleyen bir avuç insan…. Biz anneler çok şey istemiyoruz sadece aynı şartlar da EGİTİM istiyoruz… Toplumdan dışlanmak istemiyoruz.. Dışarı çıktığımız da bağırdı diye güldü diye benim oğluma imali gözlerle bakmayın… Çocuklarınızı çocuklarımızdan kaçırmayın… Otizimli çocuklarin sizlere ihtiyacı var… Arkadaş edinmek,oyun oynamak, sosyal becerilerini kazanmak için lütfen bizlerden uzak durmayın… Sizler zannediyor musun ki otizimli annesi olmak kolay….? En büyük sıkıntımız Eğitim ve eğitimsizlik… Bizlere verilmiş olan 8 saatlik eğitimin yettiğini mi düşünüyorsunuz? Basit bir örnek ile sadece ‘AL’ komutunu bile 2 veya 3 ay da öğrenen bu çocuklar için sizce yeterli mi? Normal bireyler için sağlanan eğitim şartlarından bizlerin de hakkı yok mu? Hani farkındasınız ya Sesimizi duymak ister misiniz? Neden ben dil terapistlerine, ergoterapistlere ya da Gölge öğretmenlere para ile eğitim aldırmak zorunda kalıyorum? Devletin bizler için yapabileceği hiç birşey yok mu? Ki her 52 çocuktan 1 i OTİZMLİ iken…. Bizler 2 nisanlar da elinde oyuncak ile gelip hatırlanmak istemiyoruz… Kalıcı çözümler istiyoruz… Lütfen gerçekten farkında olun… Ben bir anne olarak oğlumun ağzından çıkacak bir ANNE kelimesine Hasretim…. Sedece Daha fazla eğitim istiyorum….

Otizim hastalık değil farklılıktır.

Engel olma farkında ol….

2 NİSAN DÜNYA OTİZM GÜNÜ….”  AZİZE KENDİR ŞENBAŞ