“Gelecektim, tam hatta eşime sürpriz yapacaktım ama işgal başladı havaalanları ulaşıma kapandı. İşgalin öncesinde bulunduğum mevkide yeni yol açılmıştı Ukrayna’yı Romanya’ya bağlayan bir yoldu. Ama tabi bu düşüncemi oradaki arkadaşlara söyleyemedim. İşgalden kaçıyor demesinler diye. Stratejimi bu yönde belirlemiştim işgal başlarsa diye. Benim bulunduğum bölge çok sakindi biz savaşı görmedik ama tabii ki de psikolojik olarak oradaki halk da ben de çok etkilendik. Fakat oradaki belediye başkanları ve müdürler geçen sene edindiğimiz dostluklar işe yaradı onlar beni oradaki halkın ana yollara yoğunluk yapmasından dolayı köy ve patika yollardan geçirdiler. Gümrüğe geldiğimizde onların tanıdı bir çocuğa emanet ettiler. Çocuk otobüsün bir kısmını kargoya ayırmış bir kısmında ise yolcu taşıyordu onunla çok uzun bir yolculuğumuz oldu. Ayrıca internet koptu görüşme yapamadım geldiğimi haber veremedim. Eşime sürpriz yapmak istiyordum habersiz gelip bu sürprizim de istemeyerek gerçek oldu evime kadar habersiz bir şekilde geldim. Karayoluyla 30 saatlik zorlu bir yolculuk oldu.”