FINDIK ÜRETİCİLERİ HÜKÜMETE TEŞEKKÜR EDİYOR!

Neredeyse bir sezonun daha ortasına gelmek üzereyiz.

Bu yıl açıklanan fiyattan fındık piyasasına yön verenler ve ihracatçı birlikleri gayet memnunlar.

Üreticilerin önemli bir kısmı ilk açıklanan fiyata İhtiyatlı yaklaştılar.

Bugün itibari ile serbest piyasada fındık maalesef geçen yıldaki fiyatla aynı seyirde devam etmektedir.

Bu durumdan bir tek ihracatçı birlikleri ve fındık konusunda dünyada tekel olan, bugünkü hükümetten’de oldukça memnun olan İtalyan firması olduğu muhakkaktır.

Bunun üstüne de üreticinin kurduğu kooperatifin hamisi olduğunu iddia eden, ancak son 15 yılda yerle bir edilmek için, bugünkü hükümet tarafından adeta her şey yapılan, yapılanlara güçlü itiraz etmeyen, geçmişte dünyanın en büyük üretici birliği olan, FİSKOBİRLİK başkanının da yaptığı açıklamalarla fındık piyasasını üretici aleyhine regüle etmeyi adeta görev edinmesi, üreticinin bu sezonda sahipsiz olduğunun açık göstergesidir.

Yazdıklarım bazılarına çok abartı gelebilir.

Ancak 6’ncı ayda bölgemizdeki tüccarlarla görüştüğümüzde fındık fiyatı konusunda bugünkü hükümetin açıklamış olduğu fiyatı ne hikmetse biliyorlardı!.

Tüccarların falcılardan haber almadıkları muhakkak.

Çünkü ihracatçı birlikleri ve fındık sanayicileri “milli ve yerli” olduklarını iddia eden hükümete diledikleri fiyatı adeta dayattılar ve kabul ettireceklerini biliyorlardı. En azından bugünkü piyasa bize bunu açıkça söylüyor.

Hükümet de kamuoyuna, sözde üreticiyi koruma gayesiyle TMO’yu devreye sokarak fiyat istikrarı sağlama sözü verdi.

AMA BUGÜNKÜ HAKİKAT BAMBAŞKA.

TMO Üreticinin adeta fındığını almamak için şartlar oluşturdu. Üstelik fındığı teslim ettikten 21 gün sonra ödeme yapacağını kamuoyuyla, üreticiyle paylaştı.

Bu şu anlama geliyordu.

Üretici fındığı işçiye, emekçiye toplatıp kurutacak ve TMO’ya şartları uyarsa teslim edecek.

Ve 21 gün sonra verdiği ürünün parasını alacak.

Halbuki dünyanın her bölgesinde sağır sultan da bilir ki, fındık işçisinin emeğinin karşılığını iş bittiğinde üretici öder.

Hiçbir fındık işçisi parasını almazdan bölgeyi terk etmez, edemez.

Bunun için, işçinin parasını vermek için fındık üreticisi ürününü tüccara satmak zorunda.

Bu zorunluluklar ve benzer zorunluluklar ortadayken, hükümet fındık piyasasında TMO aracılığıyla nasıl bir fiyat istikrarı sağlamış olur?

Bu politikalar ancak ve ancak uluslararası sermayenin ülkemizdeki güçlü temsilcisi olan İtalyan fındık firması ve onun yan kuruluşu gibi çalışan, üreticinin üzerine adeta çöken ihracatçı birliklerine yarardı ve yaradı da.

Halbuki 2000 li yıllardan önce hükümetler bizzat, ihracat problemi olmayan “gerçek anlamda milli ve yerli” üretim olan fındığı ve Fındık üreticisini korumak için sezon başında tedbirler alırdı.

O zamanlarda Dünyada bilirdi ki, bugünkü gibi serbest piyasada sallandırılan üreticinin sahipsiz olmadığını.

Alınan tedbirlerin başında Üretici kuruluşu olan FİSKO birlik aracılığıyla yıl ortasında avans dağıtılırdı.

Bu uygulamayı kimse hafife almasın. Üreticiyi piyasada koruyan destekleyen bir uygulamaydı.

Ayrıca üreticiye kooperatifi aracılığıyla alım garantisi verirdi.

Çünkü hükümetler bilirdi ki fındık mahsulünün İhracat problemi, yani tüketiminde hiçbir sorun yaşanmaz ve hazineye yük olmazdı.

Türkiye Cumhuriyeti neredeyse tek kalemde döviz girdisinin önemli bir kısmını fındıktan sağlardı.

Yani tekeller ve yüksek kâr hırsıyla hareket ederek, bugünkü hükümet gibi dilediğini yaptıran bir avuç ihracatçı birliklerini koruyan değil, fındık üreticisini koruyan bir hükümet anlayışı o tarihlerde piyasaya hakimdi.

Aldığı kararlarla geçmişte üreticisini koruyan, 2000 yılı öncesi hükümetlerin üyelerine bir fındık üreticisi olarak teşekkür ediyorum. Bugün aramızda olmayan, İlk önce Üretici diyen hükümet üyelerine Allah’tan rahmet diliyorum.

Sezonun ortasında serbest piyasada üreticiyi sallandıran hükümetin de uygulamalarını ve fındık üreticisinin yaşadıklarını kamuoyunun, özelikle iktidara toz kondurmayan üreticilerin takdirine bırakıyorum!

01.09.2021

Şerif SARI