2020 üretim sezonunda elimizden geleni yapacağız ama malesef fındıkta verim istediğimiz gibi olmayacak. Neden derseniz geçmiş 40 yılda ortalama verimi artırılamayan üstelik istikrarlı bir şekilde azalan tek tarım ürünümüz fındık .
TUİK rakamlarına göre 2008 yılında 121 kg olan dekara ortalama verim son 40 yılın diğer tüm yıllarında 100 kg ın altında gerçekleşmiş.
Fındık periyodisite gösteren bir ürün ard arda iki yıl aynı verimi alamamak normal ama 40 yılda hiç bir ilerleme gösterememiz normal değil.
Tarımsal girdilere ve başta gıda olmak üzere yaşamsal gereçlere istikrarlı bir şekilde zam gelmese idare edip gidiyoruz diyeceğim ama dolar ve diğer herşeyin fiyatı her yıl yükseliyor.
Dolar kuru diğer tüm yaşamsal ürünlerin fiyatı ile doğrusal orantıda artıyor. Bu nedenle Fındığın geçmişten günümüze fiyat değişimine döviz kuru üzerinden bir bakalım.
2005 yılında 4,29 dolar.
2010 yılında 2,43 dolar.
2015 yılında 4,00 dolar.
2019 yılında 2, 82 dolar.
Anlaşılan fındığın fiyatı ekonomik göstergelere , enflasyon rakamlarına, döviz kuruna, üretimdeki masraf değişimlerine bağlı nedenlere göre belirlenmiyor.
Neye göre belirlenir fındık fiyatı?
Bu soruyu Karadenizde yaşayan 10 yaşındaki çocuğa sorsan tabiki REKOLTE ye diyecektir.
Eğer rekolte az olur alıcı tedarik endişesi taşırsa fındık 4 dolar civarı oluyor, rekolte yüksek olur ve alıcı tedarik endişesi taşımazsa 2,5 dolar civarında kalıyor.
Yıllara göre rekolte
2005 yılında 400.000 ton ,
2010 yılında 630.000 ton,
2015 yılında 450.000 ton,
2019 yılında 800.000 ton tahmin edildi.
Fındık ta bir diğer büyük sorunumuzda dünya fındığını karşılama oranımızın her yıl azalması.
1980 li yıllara kadar dünya fındığının % 80 ini üretirken geçmiş yıllarda % 58-60 lara geriledik. Bu gerilemenin sebebi bizde üretim alanlarının azalması değil, diğer ülkelerde fındık ekim alanlarının artması.
Karşılama oranımız düştükçe elimiz zayıflayacak, alıcı seçici olmaya başlayacak.
Buraya kadar okuyan dostların bir çoğunun Devlet, Tarım Bakanlığı, TMO, Fiskobirlik, Tarım Kredi Kooperatifleri dediğini duyar gibiyim.
Tabiki Devletimizin bu kurumları sorunların çözümünde aktif rol almalı ama sorunu yaşayan üreticilerimiz olan sizler 40 yıldır bir çaba göstermezse, sorunların çözümü noktasında talepkar olmazsa bu kurumlar ne yapabilir?
Sonuçta tüm kurumlar muhatap olduğu kesimin istek ve taleplerine göre politika üretirler.
İşte tamda bu yüzden ivedilikle fındık tarımının önündeki 3 büyük sorunun üzerine üreticilerimiz ve tüm paydaşlarca gidilmesi lazım.
1-Verim düşüklüğünün ana nedeni olan hastalık ve zararlılar ile zirai mücadele çalışmalarında üreticilerimizin birlikte hareket edebilmeleri lazım.
2-Fındığı satarken üreticilerimizin ferdi tedbirlerinden ziyade kuracakları birlik ve kooperatifler sayesinde birlikte hareket edebilmeleri lazım.
3-Fındıkta sanayi yatırımlarının yapılması, ihraç miktarımızdaki iç fındık oranının düşürülebilmesi lazım.
Ancak o zaman ;
-Türk fındığının fiyatını Almanya belirleyip, parasını İtalya, çikolatasını İspanya yiyemez.
-Fiyatı biz belirler, parasını biz kazanırız.
-Fındık 3 ten ( Almanya, İtalya, İspanya) büyük der, yeni fındık düzenini kurarız.
Yoksa malesef verimdeki azalışa bağlı olarak alım gücümüzün her sene bir miktar daha düşmesini sineye çeker, gariban ve mütevazi hayatımıza devam ederiz gibi görünüyor.
Fındık tarımında
1-Üretimde birliktelik
2-Satışta birliktelik
3- Sanayi yatırımı
sorunlarının üzerine gidince göreceğiz ki Fındık
1-Almanya
2-İspanya
3-İtalya dan büyükmüş.
Hayırlı kazanç sağlayacağımız güzel bir üretim sezonu olması dileklerimle.
office yazılım lisansı satın al
