Türk Dil Kurumundaki tanımlamaya göre “bir işi para kazanmak için değil, yalnız zevki için yapan, hevesli meraklı kimseye amatör, kazanç sağlamak için yapan, işin ustası uzmanı olan kimseye de profesyonel” denir.
Bu iki kelimede ilgimi çeken, karşıt anlamlı olmaları değil, “para kazanma /kazanç sağlama” eğiliminin bu iki kelimeye karşıt anlam kazandırmasıdır.
Böyle bir girizgâhtan sonra ortaya, daha çok kazanabilmek için amatörlükten uzaklaşıp profesyonelleşmek gerektiği anlamı çıkıyor.
Acaba gerçekten de öyle mi? İçinde yer aldığımız ticarette, meslekte, organizasyonda ya da herhangi bir sosyal faaliyette profesyonel mi olmalıyız?
Yukarıda ki tanımlamalara baktığımızda şüphesiz vereceğimiz tek yanıt, “evet başarı daha çok kazanmak demek, daha çok kazanmak içinde profesyonel olmak gerek”. Gerçekten de profesyonel olarak düşündüğümüzde bu yanıta ulaşıyoruz. Ancak kısa vade de kazanıp, uzun vadede kaybettiğimizi fark edemiyoruz.
Şöyle ki; profesyonelleştikçe daha çok uzmanlaşıyoruz, uzmanlaştıkça daha çok kazanıyoruz. Yalnız daha çok kazandıkça hevesimizi tüketiyoruz, yeniliklere olan merakımızdan uzaklaşıyoruz. Kısacası “amatör ruhumuzu” kaybediyoruz.
Kısa vadede kazandıklarımız kişisel olarak yeterli olabiliyor ama uzun vade de toplumsal faydamızı kaybedebiliyoruz. Amatör ruh hevestir, içinde heves olmayan hiçbir faaliyette başarı yoktur.
İşte tam da bu yüzden , “Amatör Ruhlu Profesyonel” olmalıyız ki, hem kişisel hem de toplumsal kazanımlarımıza kesintisiz devam edebilelim…
Amatör olarak yapılabilen onlarca spor veya faaliyet varken, amatör denilince aklımıza hemen futbol gelmektedir. Bayanlar lütfen beni affetsin, yazının gidişatı gereği futbola yönelmek durumundayım.
Akçakoca’mızda, özel bir halı sahada düzenlenen, 14 amatör takımın mücadele ettiği futbol yaz ligi organizasyonunu seyretmekteyim. Bu müthiş organizasyona katılarak katkı sağlayan amatörleri, maddi manevi destek verenleri, organizasyonu düzenleyen ve idare eden profesyonelleri tebrik ve teşekkür ediyorum.
Yirmi beş bin nüfuslu bir ilçede 10’ar kişiden 14 takımın çıkması, var olan potansiyeli ortaya koymakta ve gelecek için büyük umutlar vermektedir.
Futboldan verdiğim örneği elbette ki birçok amatör spor dalı veya faaliyetle çoğaltabiliriz. Mesela, daha önceleri organize edilen veteranlar turnuvası, öğrenci velileri arasında ki bay-bayan voleybol turnuvaları, satranç müsabakaları, sergiler, fotoğraf-kompozisyon yarışmaları, Yukarı Mahalle yöresel Pazarı faaliyetleri vs…
Daha çok, bu organizasyonlarda kimin ne kazandığıyla değil, Akçakoca’nın ne kazanabileceğiyle ilgileniyorum. Amatör ruhla profesyonel işler yapıldığında neler olabileceğini gözlemlemeye çalışıyorum.
Organizasyonlar sadece kazanç sağlamak için yapılırsa devamlılığının olamayacağı, aksine heves ve merakla zevk alarak yapıldığında ise sürdürülebilir bir şekilde herkesin birlikte kazanabileceği kanısındayım.
7 den 77’ye herkesin kahve köşelerinde vakit geçirmek yerine, yeteneği olanlar katılarak, olmayanlar izleyerek vaktini değerlendirebilecektir. Sonuçta hem sosyal, hem kültürel, hem de ekonomik açıdan herkes maddi ve manevi kazanç sağlamış olacaktır.
Özetleyecek olursak, bu tür amatör organizasyonların daha faydalı ve sürdürülebilir olması için muhakkak profesyonellerden destek alınmalıdır. Ancak, Amatör ruhunu kaybetmemiş profesyonellerin ön plana çıkıp inisiyatif almaları gerektiği ise asla unutulmamalıdır.
Saygılarımla…
