35 km uzunluğunda sahili, eşsiz güzelliğe sahip yeşili ile birçok kültürün kardeşçe yaşadığı şirin Akçakoca’mızda, koca bir yılı daha geride bırakmak üzereyiz.
2019 yılı, özellikle 2018’in son çeyreğinde %25’leri gören tüketici fiyat endeksi verileriyle, vatandaşlarımız açısından kara kışın oldukça sert geçeceğini, iliklerimize kadar hissederek başladığımız bir yıl oldu.
Yine 2019, Ülke genelinde Türk lirasının hızla değer kaybettiği, döviz hesaplarının tavan yapması sonucu mevduat bulmakta zorlanan bankaların, faiz yükseltmek konusunda rekor kırdığı bir yılın başlangıcı oldu. Tabi Karadeniz’in kıyıcığındaki İlçemizin ’de şiddetli bir şekilde hissettiği, faiz krizinin gittikçe derinleştiği günler.
Özellikle %33’leri bulan KMH faizleri ile mevduat sahipleri için oldukça karlı, kredi hesapları olanlar için kâbus dolu günleri geride bıraktık. Ticari hayatın yoğun bakıma girdiğine yakından şahit olduk.
Yeri gelmişken söyleyeyim, işletme sermayenizi öz kaynaklarınızla karşılayamazsanız, ihtiyaçlarınızı yabancı kaynaklarla karşılamak zorunda kalır, kıt kanat sağladığınız karları bankalarla paylaşırsınız.
Akçakoca’mızda Kısa Vadeli banka borçlarının Öz kaynaklara oranı %75 den küçük olan ( örneğin, 100.000 tl öz kaynağa karşı en fazla 74.999 tl kredi borcu olan) işletme sayısı yok denecek kadar azdır.
Bu sebeple daha çok istihdam imkânı yaratılması için, sermaye sahiplerinin bir araya gelerek güçlü öz kaynağa sahip işletmelerin kurulması sağlanmalıdır. Eğer bu, iç dinamiklerle mümkün olmuyorsa, dışarıdan yatırımcının dikkatini çekecek hamleler yapılmalıdır.
Kısacası, iş sahalarının artması, yıllardır ne artan ne azalan 25 bin olan merkez nüfusunun, artık 50 binlere çıkması gerekmektedir…
Enflasyonun hızının kesildiği, yüksek faizlerin %18’lere indiği, kışı bir şekilde atlatıp karpuz kabuğunun denize düştüğü günlere geldik.
Kasap tezgâhlarında, tavuk marketlerinde et kalmadığını gördüğümüz, nüfusun hareketlendiği, misafirleri ilçemize gelmeye başladığı hafta sonlarını görüp şenlendik. Şenlendikçe fındık bahçeleriyle birlikte umutlarımız da yeşerdi.
Düşünsenize Akçakoca’nın yaz kış böyle hareketli olduğunu. İş yapan esnaf mutlu, yanında çalışıp evine ekmek getiren mutlu, aldığı mal ve hizmet kalitesi artan vatandaş mutlu…
Derken, uzun ve zor geçen yılların yorgunluğunu atacağız diye düşünürken, kara bir 18 Temmuz sabahı bütün umutlarımızı elimizden aldı, Karadeniz’e sel oldu aktı. Yaz gününde tekrar kara kış başladı.
Gözümüz kulağımız kamu ve bankaya olan borçlarımızın erteleme beklentilerinde, tek çaremiz ise düşük faizli kredi söylentilerinde kaldı…
Karadeniz’in incisi Akçakoca’da, turizm 1950’lerde karavan ve deniz turizmiyle başlamış. Ancak, aradan geçen 69 yılda gelişmesini maalesef sağlayamamışız. Turizm kentiyiz ama turizmden yeterli payı alamamışız.
Büyüklerimden duydum kadarıyla, zamanında Erdemir Akçakoca’ya kurulmak istenmiş, “turizm kentiyiz, sanayi pisliğini ne yapalım” demişiz, bu fırsatı da kaçırmışız.
Yıllardır, Allah vergisi fındıkçıyız. Bir tane bile büyük bir entegre tesis kuramayıp, fındığını yok parasına satmak zorunda kalan vatandaşımızın mağdur edilmesine engel olamamış, sağlanması gereken katma değeri yaratamamışız…
Türkiye’nin lokomotifi olan inşaat sektörünün de, durma noktasına gelmesi 2019 Akçakoca’sında ekonomik hayat adeta felce uğramıştır. Peşi sıra gelen faiz indirimleri, kanayan büyük yaraya merhem olamamıştır.
Akçakoca’nın, öyle faizsiz KOSGEB veya düşük faizli krediler ile can sularına değil, ticaretin çarkını kuvvetlice döndürecek pınarlara ihtiyacı vardır. Bu pınarda OSB’dir. İstihdamın ve dolayısıyla harcama eğilimli nüfusun artması, sahil bandında ki tesisleri de canlandıracağından turizme önemli ölçüde katkı sağlayacaktır.
OSB acil kurulmalı, Akçakoca’nın ekonomisi 2 ay yaz turizmiyle kısıtlanmamalıdır. Bu konuda uygun koşullar oluşturulmalı, engeller işbirliği ile aşılmalı, Akçakoca hak ettiği yerlere taşınmalıdır.
Çok zor bir yılı geride bıraktık, 2020’nin mutlu yarınlara vesile olmasını temenni ediyorum..
